Kolory dodatkowe w Scribusie

edytuj

Strona główna

• Linkownia
• Zrobione w Scribusie
• Gazety i czasopisma
• Polska lokalizacja Scribusa
• Darmowe polskie fonty
• Słowniczek pojęć z DTP

Jak to zrobić

1. Pierwsze kroki ze Scribusem
2. Praca z ramkami tekstowymi
3. Praca z ramkami graficznymi
4. Praca ze stronami wzorcowymi
5. Praca w Edytorze artykułów
6. Tekst na krzywej
7. Scribus w Ubuntu Linux
8. Klik i Scribus działa
9. Instalacja za pomocą Cmake
10. Tworzenie spisu treści
11. Formularze PDF
12. Kolory dodatkowe
13. Obrazek ze ścieżką odcięcia

Porady i triki

1. Instalacja profili ICC
2. Dodawanie fontów
3. Import grafik EPS
4. Zawieszone spójniki
5. Twój pierwszy artykuł
6. Tworzenie hiperłączy

Często zadawane pytania

1. Zarządzanie kolorami
2. Skąd pobrać Scribusa?
3. Podgląd wydruku nie działa
4. Scribus dla MacOSX?
5. Dodawanie fontów
6. Scribus po polsku
7. Type 1 i ligatury
8. Automatyczne numery stron
9. Interlinia w Scribusie
10. Pierwsze kroki z DTP
11. Skalowanie obrazka w ramce
12. Export do PDF/X-3
13. Ligatury i cyfry nautyczne?
14. Pomoc w rozwoju Scribusa
15. Przykładowe dokumenty
16. Zgłaszanie błędów
17. Słowniki dzielenia na sylaby

Ten artykuł wymaga aktualizacji. Sprawdź anglojęzyczną część Scribus Wiki. Inne artykuły w języku angielskim:

How to legally obtain spot colour palettes for use in Scribus 1.3.3.x and later versions

How to create spot colour sets from scratch

Wymagania System operacyjny:   dowolny Wersja Scribusa:   stabilna seria 1.3.3.* (przynajmniej 1.3.3.6),   lub co najmniej 1.3.3.6cvs z 17 listopada 2006 Znajomość DTP:   początkujący

Kolory dodatkowe

Kolory dodatkowe (znane również jako kolory specjalne, kolory spotowe lub farby z puszki) to specjalne jednokolorowe farby drukarskie, w odróżnieniu od kolorów będących wynikiem wymieszania czterech (CMYK) lub sześciu (CMYKOG) farb w trakcie procesu drukowania (tzw. kolorów procesowych). Kolory dodatkowe sprzedawane są przez specjalistyczne firmy, ale czasami drukarnie stosują własne procedury mieszania farb dla uzyskania zdefiniowanych kolorów.

Kolory dodatkowe mogą być pożądane z wielu powodów:

• Względy ekonomiczne: jeśli dokument zawiera mniej niż cztery kolory, użycie gotowych farb może być tańsze od mieszania farb procesowych. Powodem jest możliwość użycia mniejszej ilości płyt. Jest to często stosowane w druku gazet, w których np. niektórzy ogłoszeniodawcy używają tylko farb czanej i czerwonej. Innym typowym zastosowaniem jest druk wizytówek.

• Jakość: nie zawsze możliwe jest uzyskanie całkowitej zgodności ze zdefiniowanym kolorem za pomocą kolorów procesowych, szczególnie jeśli drukuje się na różnych materiałach i różnych maszynach.

• Kolory dodatkowe pozwalają na druk specjalnych kolorów, których nie da się uzyskać z wymieszania kolorów CMYK. Typowym przypadkiem są kolory spoza przestrzeni barw (np. niektóry bardzo nasycone kolory niebieskie i pomarańczowe) lub kolory metaliczne (złoty, srebrny, miedziany, etc.), istnieją także inne kolory, np. kolory fluoryzujące.

Więcej informacji na temat kolorów dodatkowych można znaleźć w Wikipedii.

Specyfikacja PDF zawiera obsługę koncepcji kolorów dodatkowych. Z punktu widzenia standardu PDF kolor dodatkowy jest jedynie odnośnikiem do koloru zdefiniowanym za pomocą nazwy. Nazwa ta jest w założeniu znana drukarni i określa jaki kolor zostanie wydrukowany. Definicja koloru dodatkowego w PDF zawiera również informacje o kolorach RGB/CMYK, które mogą zostać użyte w przypadku braku obsługi kolorów dodatkowych, n.p. w przeglądarce plików PDF. To użytkownik decyduje o doborze koloru, który będzie możliwie najbardziej zbliżony do koloru dodatkowego.

Więcej informacji na temat kolorów dodatkowych zawartych jest w niniejszej dokumentacji PDF firmy Adobe (zobacz strony 234 and 532)

Scribus umożliwia generowanie plików PDF zawierających kolory dodatkowe. Aby zdefiniować kolor dodatkowy, wystarczy wybrać z menu Edycja/Kolory/Nowy lub Edycja/Kolory/Edycja i zakreślić odpowiednie pole wyboru w oknie Edytuj kolor.

Standardy przemysłowe dla kolorów dodatkowych

Istnieje wiele standardów przemysłowych dla kolorów dodatkowych, z których niektóre używane są tylko w określonych regionach świata. Najbardziej rozpowszechniony zestaw kolorów dodatkowych produkowany jest przez firmę Pantone.

Zestaw kolorów Pantone to lista kolorów utworzona przez firmę o tej samej nazwie. Każdy kolor posiada własną nazwę zdefiniowaną przez Pantone.

Jeśli chodzi o oprogramowanie, kolory Pantone są najczęściej używanymi kolorami dodatkowymi. Aby wyprodukować w Scribusie dokument zawierający kolory Pantone, należy:

1. Wybrać kolor(y) z wzornika kolorów Pantone (który jest absolutnie niezbędny).
2. Utworzyć wymagane kolory w przestrzeni kolorów RGB lub CMYK w menu Edycja/Kolory/Nowy. Spróbuj dopasować kolor jak najdokładniej, jeśli chcesz drukować próbne wydruki na drukarce atramentowej lub laserowej (opcjonalnie; nie ma to żadnego wpływu na rezultat końcowy w drukarni)
3. Przypisz kolorom nazwy z wzornika Pantone.
4. Otwórz menu Plik/Eksport/Zapisz jako PDF, kliknij na zakładkę Kolory, przełącz menu rozwijalne Plik wyjściowy przeznaczony dla: na opcję Drukarka i usuń zakreślenie pola wyboru Zamień kolory dodatkowe na kolory procesowe.
5. Przekaż wynikowy plik PDF do drukarni, która obsługuje kolory Pantone.

Chociaż tabele kolorów Pantone zawierają wartości RGB, CMYK i HTML dla każdego koloru, to jednak to, jak kolor wygląda na ekranie (zarówno w Scribusie, jak i w przeglądarce plików PDF) jest bez znaczenia w druku offsetowym, ponieważ kolor ten zostanie wydrukowany zgodnie ze swoją nazwą.

Niektóre programy jak QuarkXpress, InDesign czy Illustrator zawierają już wbudowane listy nazw kolorów Pantone i ich odpowiedników w RGB/CMYK. W przypadku tych programów odpada konieczność wykonania kroków 2 i 3 z opisanej powyżej procedury. Ponieważ jednak kolory Pantone nie posiadają rzeczywistych odpowiedników na ekranie, najbardziej ważna czynność, czyli krok 1 w naszej procedurze, jest nieodzowny.

Nawiasem mówiąc: ponieważ do dokładnego doboru kolorów wymagane są tak czy owak oryginalne wzorniki kolorów, brak takich odwzorowań w Scribusie nie jest tak naprawdę żadnym deficytem. Może się to nawet okazać zaletą, ponieważ użytkownicy Scribusa nie zostaną wprowadzeni w błąd przez zintegrowne w oprogramowaniu próbki kolorów dodatkowych (ang. "swatch"). Na świecie jest jeszcze cała masa profesjonalnych użytkowników, którzy wierzą, że próbki kolorów Pantone zawarte w oprogramowaniu naprawdę pokazują kolory dodatkowe na ekranie monitora i na wydrukach z drukarek atramentowych...

Inni producenci standardów kolorów:

• HKS, Niemcy
• Trumatch, USA
• ANPA, USA
• Toyo, Japonia
• DIC, Japonia

Jak utworzyć własny zestaw kolorów dodatkowych

Jak powiedziano wcześniej, nie potrzebujesz próbek kolorów dodatkowych w używanym przez ciebie oprogramowaniu, ale prawdziwego wzornika kolorów. Teraz dowiesz się, jak dołączyć twoje kolory do Scribusa. Otwórz plik scribus13x.rc w katalogu $home/.scribus (Linux/Unix), lub w katalogu Documents and Preferences\nazwa_użytkownika (Windows). Otwórz ten plikk w edytorze tekstu (prawdziwym edytorze tekstu, nie w programie Notepad). W okolica wiersza 40 zobaczysz listę kolorów znaną Scribusowi:

<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#f0f8ff" NAME="AliceBlue" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#faebd7" NAME="AntiqueWhite" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#ffefdb" NAME="AntiqueWhite1" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#eedfcc" NAME="AntiqueWhite2" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#cdc0b0" NAME="AntiqueWhite3" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#8b8378" NAME="AntiqueWhite4" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#7fffd4" NAME="Aquamarine" />
<COLOR Register="0" Spot="0" RGB="#7fffd4" NAME="Aquamarine1" />

Skopiuj pierwszą linię do nowego pliku tekstowego. Teraz będziesz potrzebował wzornika. Poszukaj koloru, którego potrzebujesz. Dla każdego koloru utwórz oddzielny wiersz tekstu wyglądający następująco:

<COLOR Register="0" Spot="1" RGB="#4a39ff" NAME="Pantone 183c" />

Zwróć uwagę na zmiany: wartość Spot równa się 1, a kolor jest (nieistniejącą, w tym przypadku) nazwą koloru Pantone, która będzie widziana w drukarni.

Jak znaleźć przybliżony kolor? To proste. Możesz na przykład użyć programu KColorEdit, który pozwoli ci znaleźć liczby szesnastkowe, które należy wstawić tutaj RGB=#" jako wartość RGB. Inną możliwością jest strona Wacker Art RGB Colour Mixer (w wersji angielskiej i niemieckiej, wymaga Javy), która zrobi dokładnie to samo. Po dołączeniu wszystkich potrzebnych kolorów dodatkowych, zapisz nowo utworzony plik (tak na wszelki wypadek...). Następnie skopiuj wszystkei wiersze do schowka i wklej je przed albo po liście kolorów w pliku scribus13x.rc. Teraz wystartuj Scribusa i voilà: twoje nowe kolory pokażą się na liście: