Pierwsze kroki ze Scribusem:2
Pierwsze kroki ze Scribusem 2006
| ||||||||
Rozdział 2
|
Scribus Wiki PL: Strona główna
Scribus Wiki PL: Spis treści
- Co możesz zrobić za pomocą Scribusa?
- Scribus i jego siostry
- Światło, więcej światła
- Okładka
- Praca z warstwami na stronie
- Zaprojektuj kolejne strony
- Utwórz ostateczne projekty stron
- Projektuj z grafiką i wolnością
- Rozpal ogień grafiką SVG
- Publikowanie wymaga wolności. PDF
- Podróżuj z prędkością Scribusa
- Porady dla polskich użytkowników
- Autorzy i modyfikacje
- GNU Free Documentation Licence
Scribus i jego siostry
Zainstaluj najnowszą wersję
Wybierz metodę instalacji odpowiadająca swoim możliwościom: jeśli nie chcesz kompilować Scribusa z kodu źródłowego, wybierz instalację gotowych pakietów binarnych. Pakiety takie dostępne są dla najpopularniejszych dystrybucji Linuksa, dla MacOSX, a nawet dla Windows (tylko dla wersji 2000 i XP).
Instalacja gotowych pakietów binarnych
| Debian | apt-get install scribus |
| Fedora Core - Plan A | użyj programu yum (musisz być zalogowany jako root) yum install scribus Wszystkie zależności zostaną uwzględnione automatycznie |
| Fedora Core - Plan B | ściągnij pakiet RPM, następnie zaistaluj go then (jako root) używając polecenia rpm -ivh scribus-dokładna-nazwa-pliku (np. scribus-1.3.3.2-1.suse101.i686.rpm) Mogą pojawić się zależności, które będziesz musiał rozwiązać. |
| Gentoo | emerge scribus |
| Mandriva | skorzystaj z urpmi (jako użytkownik root) urpmi scribus Wszystkie zależności zostaną uwzględnione automatycznie. Skorzystaj z http://easyurpmi.zarb.org/ i dodaj repozytoria 'main' i 'contrib' do bazy dostępnych mediów (repozytoria 'updates' i 'plf' też mogą się przydać). |
| PLD | poldek -i scribus |
| SUSE | Skorzystaj z programu Yast2 lub RPM, jak w opisanym powyżej przypadku Fedory Core |
| (X)(K)Ubuntu | Przeczytaj ten artykuł. |
| Mac OSX | Zajrzyj na tę stronę |
| Windows 2000 lub XP | Ważne: Najpierw przeczytaj informacje podane na tej stronie, następnie pobierz pliki stąd. |
Kompilacja własnej wersji z plików źródłowych Scribusa
Podstawowa procedura:
|
Odwiedź www.scribus.net i skieruj się do działu Downloads. Przeczytaj w dziale dokumentacji instrukcje na temat instalacji Scribusa w twoim systemie operacyjnym. Dużo szczegółowych informacji znajdziesz również w załączonych do pakietów plikach INSTALL i README.
Na początek najlepiej pobrać stabilną wersję programu. Kiedy nabędziesz już trochę doświadczenia, gorąco polecam ci zrezygnowanie ze stabilnej wersji i udanie się zamiast tego na stronę Scribus Source & CVS Changelog dokumentacji Scribusa. Scribus rozwija się szybko, prawie z dnia na dzień. Wersja CVS jest tak samo (a czasem nawet bardziej) niezawodna, jak oficjalna wersja stabilna. Znacząco wyprzedza ona również wersję oficjalną w zakresie dostępnych funkcji i możliwości. Co dwa albo trzy dni wpisuję na swoim komputerze dwa proste polecenia i pobieram z CVS świeżo wypieczonego Scribusa wyposażonego w liczne nowe właściwości. Spróbuj tego i ty — na pewno ci się spodoba. Po prostu wykonaj proste instrukcje podane w dokumentacji Scribusa, dotyczące kompilowania programu ze źródeł w CVS. Dla tych, którzy tego nie wiedzą: CVS oznacza Concurrent Versioning System, czyli przemyślny system pracy nad oprogramowaniem, dzięki któremu wielu programistów w różnych miejscach na świecie może zapisywać swoje programy w centralnym repozytorium, jednocześnie dynamicznie nad nimi pracując.
Przeczytaj koniecznie informacje o wymaganiach stawianych przez program. Przed instalacją konieczne będzie zainstalowanie w systemie paru ważnych plików.
Zainstaluj Adobe Readera
Scribus jest świetnym narzędziem do tworzenia plików PDF. Nie wszystkie przeglądarki plików PDF są jednak takie same. Szczególnie pod Gnu/Linuksem. Udaj się więc na stronę adobe.com i zainstaluj najnowszą, natywną wersję Adobe Readera dla twojej platformy.
Dopasuj kolory ekranu do kolorów druku
Jeśli chcesz się zajmować tworzeniem publikacji, musisz zadbać o to, aby kolory, które widzisz na ekranie odpowiadały kolorom wydruku. Aby tego dokonać, powinieneś zainstalować specjalne, dostępne oddzielnie oprogramowanie o nazwie Color Management System (System Zarządzania Kolorami), w skrócie CMS. Windows i Macintosh dostarczane są już z wbudowanym CMS o nazwie ICM względnie ColorSync. W systemie Gnu/Linux musisz doinstalować wolnodostępny system CMS o nazwie LittleCMS. Odpowiednie pakiety dostępne są we wszystkich najpopularniejszych dystrybucjach Linuksa – poszukaj pakietów o nazwie zawierającej lcms (np. lcms i lcms-devel). Możesz również zainstalować odpowiednie wersje littlecms pod systemami Windows i Macintosh. Na potrzeby tego podręcznika instalacja LittleCMS nie jest konieczna, chociaż może być pomocna.
Używaj własnych fontów
Być może posiadasz już kolekcję fontów, lub chciałbyś dołączyć nowe fonty, nadające się do druku? Możesz z łatwością doinstalować fonty typu TrueType, Postscript i OpenType. W tym artykule dowiesz się, jak to zrobić, a tutaj znajdziesz opisy kilkunastu darmowych fontów, nadających się do druku i spełniających wymagania polskiej typografii. Na potrzeby tego podręcznika nie jest konieczna instalacja dodatkowych fontów. Możesz zacząć od razu tworzyć twoją pierwszą przykładową publikację.
Rozsądna organizacja pracy
Nasz magazyn nazywa się „Freedomyug” i zawiera dużo grafiki i tekstu. Kilkusetstronicowy magazyn mógłby zawierać wiele plików Scribusa, składających się z ośmiu do dwudziestu stron. Najlepiej więc utworzyć oddzielny katalog dla każdej publikacji. Ja utworzyłem jeden katalog o nazwie „Fyug”. Wewnątrz niego utwórz co najmniej dwa oddzielne katalogi, „Text” i „Images”. Używając edytora tekstu, jak np. OpenOffice.org, napisz artykuły i zapisz je w katalogu „Text”. Na razie wystarczy, jeśli zapiszesz je w zwykłym formacie tekstowym z rozszerzeniem .txt. Scribus potrafi również importować pliki Openoffice.org, a najnowsze wersje (od 1.2.4 i 1.3.3) radzą sobie nawet z importem plików w formacie Microsoft Word (bez formatowania).
Zeskanuj także lub obrób zdjęcia i zapisz je w katalogu „Images”. Możesz używać wielu formatów, między innymi TIFF, JPEG i PNG.